Frans Kafka 1883 yilning 3 iyulida Praga shahrida tug‘ilgan. Otasi o‘z mehnati tufayli shaharda kichikroq bir fabrikaning egasi bo‘lgan. Kafka Pragadagi nemis gimnaziyasini tugatib, 1901 – 1905 yillarda Praga universitetida huquqshunoslikni o‘rgandi, san’at tarixi va olmonshunoslik bo‘yicha ma’ruzalar tingladi. 1906 – 1907 yillarda Praga shahar sudining advokatlar idorasida amaliyot o‘tadi. 1907 yilning oktyabridan boshlab xususiy sug‘urta jamiyatiga xizmatga kirdi. 1908 yilda Praga tijorat akademiyasida shu ixtisoslik bo‘yicha malakasini oshirdi. Shundan so‘ng u turli kam ish to‘lanadigan tashkilotlarda ishlagan. 1917 yilda Kafka sil kasaliga duchor bo‘ladi, 1922 yilda nafaqaga chiqadi. 1923 yili Berlinga ketadi, lekin sog‘ligining yomonlashuvi sababli Pragaga qaytishga majbur bo‘ladi. Frans Kafka 1924 yilning 3 iyunida Vena shahri atrofidagi Kirling sanatoriyasida vafot etadi.Asarlari: «Bir kurash tarixi» (1902-1903, birinchi asari), «Qurilish» (1923, oxirgi asari), «Amerika» (1911-1916, birinchi romani), «Jarayon» (1915-1918, ikkinchi romani), «Qo‘rg‘on» (1921-1922, oxirgi romani), «Evrilish», «Hukm», «Jazo koloniyasida», «Ochlik ustasi», «Otamga xat» va boshqalar.
— Bu antiqa apparat, — dedi ofitser sayyoh-olimga va apparat o‘ziga yaxshi tanish bo‘lsa ham, uni suq bilan ko‘zdan kechirdi. Aslida, boshlig‘ini haqoratlagani va itoatsizligi uchun hukm etilgan bir askarni jazolash jarayonida qatnashishga sayyoh-olimni komendant taklif qilgandi. Bu taklifga sayyoh davomi…
Bog‘ panjarasi yonidan aravalarning o‘tib borayotgani eshitildi, ba’zan ularni sal-pal chayqalib turgan barg-yaproqlar orasidan ham ko‘rib qolardim. Ularning jazirama issiqda qurib-qaqshab ketgan kegay hamda shotilari shunaqangi g‘ichirlardiki! Daladan qaytayotgan ishchilarning bundan kulishayotganini ko‘rib, odam uyalib ketardi. Men ota-onamning bog‘ida, daraxtlar davomi…
Bog‘ panjarasi yonidan aravalarning o‘tib borayotgani eshitildi, ba’zan ularni sal-pal chayqalib turgan barg-yaproqlar orasidan ham ko‘rib qolardim. Ularning jazirama issiqda qurib-qaqshab ketgan kegay hamda shotilari shunaqangi g‘ichirlardiki! Daladan qaytayotgan ishchilarning bundan kulishayotganini ko‘rib, odam uyalib ketardi.Men ota-onamning bog‘ida, daraxtlar orasida, davomi…
Bir kuni ertalab behalovat uyqudan uyg‘ongan Gregor Zamza o‘zining bahaybat hasharotga aylanib qolganini ko‘rdi. U chalqancha yotar, yelkasini sovutday suyak qoplagan edi. Boshini ko‘targan edi, qornida paydo bo‘lgan suyaksimon tangachalarga ko‘zi tushdi. Ko‘rpa do‘ppaygan jigarrang qornidan sirg‘alib yerga tushay-tushay deb davomi…
Nihoyat, oqshom soat o‘nga yaqin o‘zim taklif etilgan dang‘illama uy oldiga ilgaritdan shunchaki tanish bo‘lgan va bugun kutilmaganda menga qo‘shilib, ikki soatdan beri ketimdan ko‘chama-ko‘cha ergashib yurgan odam bilan yetib keldim.— Xo‘sh! – dedim men va xayrlashishimiz zarurligiga ishora qilib, davomi…
Yozef K. tush ko‘rdi.Ajoyib kun edi, u ko‘nglining chigilini yozish maqsadida biroz sayr qilmoqchi bo‘ldi. Ammo ikki qadam tashlashi bilanoq, o‘zini qabristonda ko‘rdi. Atrofda sarg‘aygan o‘t-o‘lanlar bosgan, notabiiy so‘qmoqlar. Yozef ulardan biriga qadam qo‘ydi va o‘zini xuddi kuchli oqimga tushganday davomi…
(aprel 1920 y.)Meran-Untermays, Ottoburg pansioni.Muhtarama Milena xonim,ikki kecha-yu kunduz qo‘yib yoqqan yomg‘ir hozirgina tindi; ehtimol, bu uzoqqa cho‘zilmas, biroq nima bo‘lganda ham bunday hodisani nishonlash kerak — mana, men Sizga xat yozayapman. Darvoqe, yomg‘irni men yengil o‘tkazdim, buning boisi, begona davomi…