Фарҳод Жийлон. “Олтин қон”даги тўй (ҳикоя)

Азалдан бордур элнинг паноҳи,Озодлик нажоти—қуёши, моҳи.Қасос ўти тақдирда бори,Тўсолмас йўлимизни девлар илоҳи! Милоддан аввалги 330 йил ёз кунларининг бири эди. Мусаффо осмон узра қуёш чарақларди. Поёнсиз чўл худди осмон билан омухта бир жуфтликдай бир-бирига тўймай боқишиб тургандай туюларди. Само ва давоми…


Мақолалар мундарижаси