Бегим Руқия Саховат Ҳусайн (বেগম রোকেয়া সাখাওয়াত হোসেন) – Бангладеш шимолидаги Рангпурда дунёга келган. Оилада араб ва форс тилларида сўзлашиларди. Бўлажак ёзувчи инглиз ва бенгал тилларини катта акаси Иброҳимдан ўрганган.
Ўн олти ёшида Бхалгалпур туманидаги шаҳар бошқармасида ўринбосар бўлиб ишлайдиган Хон Баҳодир Ҳасанга турмушга чиқади. Хон Баҳодир аёлларнинг илм-маърифатли бўлиши тарафдори сифатида мактаблар қурдиришга интилган эди. Бегим Руқия унга ҳар бир ишда ҳаммаслак бўлади. 1909 йили эрининг ўлимидан сўнг Бегим Руқия ташаббуси билан ташкил қилинган илк мактабга Хон Баҳодир Ҳасан номи берилди. Жамиятда аёлларнинг ҳақ-ҳуқуқларини ҳимоя қилиш, хотин-қизлар фаоллигини ошириш йўлида курашган адиба бу мавзуда қатор асарлар яратди.
Бегим Руқия Бангладеш тарихида ҳам ёзувчи, ҳам жамоат арбоби сифатида алоҳида ўрин эгаллайди.
Бир куни кечқурун ётоқхонамдаги оромкурсида ястаниб ётарканман, ҳинд аёлининг ўзига хос қирраларини кўз олдимга келтирдим. Бу ўнгиммиди ё тушиммиди англолмайман. Бироқ хотирам панд бермаса, мен уйғоқ эдим. Хуллас, жилваси кўзни қамаштирадиган минг олмос сингари товланувчи ёрқин юлдузли ойдин кечани кўрганим давоми…