Акутагава Рюноскэ. Афсунгарлик мўъжизалари (ҳикоя)

Кузнинг ёмғирли оқшоми эди. Мени олиб кетаётган рикша Онори қишлоғи тепаликларидан гоҳ кўтарилиб, гоҳ тушиб борарди. Ниҳоят у бамбук дарахтлари панасига яширинган европача услубдаги кичкинагина уй рўпарасида тўхтади. Эшик тепасида япон ёзувида битилган «ҳинд Матирам Мисра» деган ёзувга кўзим тушди.Мисра-кун давоми…

Акутагава Рюноскэ. Сувости мамлакатида (қисса)

Бу воқеани руҳий касалликлар шифохонасининг бирида йигирма учинчи рақамли бемор ҳаммага гапириб беради. У, чамаси, ўттизни қоралаб қўйган, аммо зоҳиран жуда ёш кўринарди. У нималарни кўрган-кечирган… умуман олганда, нима фарқи бор кўрган-кечирганларининг? Мана, у мен ва шифохона директори шифокор С.нинг давоми…

Акутагава Рюноскэ. Чакалакда (новелла)

Маҳкама тўраси терговида ўтинчининг айтганлари Худди шундай. Мурдани мен топдим. Бугун эрталаб ҳам, ҳамишагидек ўтин чопиш учун тоққа, узоқроққа чиққан эдим. Ўлик шу тоғ тагидаги чакалакда ётган экан. Аниқ қаерда? Ямасинга ўтадиган қатнов йўлидан тахминан тўрт-беш тё* ичкарида бамбук билан давоми…

Акутагава Рюноскэ. Fалати воқеа (новелла)

Бир куни эски ошнам Мураками билан бирга сайр қилиб юрган эдим.Мураками бирданига Сасебода яшайдиган синглисини аниқ тасодифан эслаб, гапириб қолди.– Яқинда Тиэкодан хат келди. Сенга салом айтибди.– Тиэко-сан соғ-саломатми?– Ҳа, кейинги пайтлари анча яхши бўлиб кетди. Токиода яшаган вақтлари асаблари давоми…


Мақолалар мундарижаси