Адҳамбек Алимбеков. Эзгуликка чорловчи “Олтун Ёруғ”

Таниқли олим Насимхон Раҳмоннинг қадимги туркийдан ўзбекчага табдилида “Олтун ёруғ”нинг биринчи (“Фан” нашриёти, 2009) ва иккинчи китоблари (“Мумтоз сўз” ­нашриёти, 2013) чоп этилди. Ҳар қандай қадимий китоб табдили, унга изоҳлар бериш мураккаб ижодий иш бўлиб, теран билим, машаққатли меҳнатни талаб давоми…

Нўъмон Раҳимжонов. Бадиий сўз фидойиси

Таниқли мунаққид, адабиётшунос Ортиқбой ­Абдуллаевни илмий-адабий жамоатчилик яхши билади, ­холис, ҳақгўй танқидчи, заҳматкаш таржимон, публицист сифатида ­қадрлайди. Мана, ярим асрдан бери у қайноқ адабий, илмий ҳаёт билан ҳамнафас, ҳамқадам. Ўзбекистон Миллий университетининг ўзбек филологияси куллиётини битиргач, бир муддат Бўстонлиқ туманидаги давоми…

Наим Каримов. Абдулла Қодирий қомуси

Кўп асрли ўзбек адабиёти тарихидаги икки адабий асрни миллий адабиётимиз тарихининг олтин саҳифалари, десак адолатдан бўлади. Агар шу икки асрнинг бири буюк Навоий номи билан мунаввар бўлган ХV аср бўлса, иккинчиси Абдулла Қодирий, Фитрат ва Чўлпоннинг порлоқ ижодлари билан бошланган давоми…

Гулчеҳра Ашурова. Халқда қаҳрамон — эпосда алп

Ўзбек ва ҳинд достонларида уларнинг ўхшаш ҳамда фарқли жиҳатлари Эпос ёзма адабиётдан илгари пайдо бўлиб, дастлаб хаёлот дунёсининг одамзодга кучли таъсири натижасида оғзаки: мифлар, афсоналар, ривоятлар шаклида кўрина бошлади. Қадимги эпосларда реал фактлар тўқималар билан бойитилган ва ўша давр халқлари давоми…

Абдураҳмон Пиримқулов. Поктийнат устоз

Ўзбекистон Республикаси фан арбоби, филология фанлари доктори, профессор Абдурашид Абдуғафуровни эслаганда беихтиёр ҳазрат Алишер Навоийнинг поклик, ҳалоллик ҳақидаги машҳур қитъаси ёдга тушади: Тузлукка мойил ўлки, ишинг борғай илгари, Юз мушкул ўлса, йўқса, минг оллингда ҳар замон. Юз саҳфа бир қалам давоми…

Зиёдулла Ҳамидов. Бадиий сўз санъаткори

Бадиий асар тили билан боғлиқ муаммолар барча даврларда адабиётшуносликнинг, адабий танқиднинг долзарб вазифаси бўлиб келган. Зеро, бадиий асар тилида ёзувчининг истеъдоди, сўз санъаткори сифатидаги салоҳияти, маҳорати, қолаверса, дунёқараши, услуби намоён бўлади. Бу борада адабиётимиз бой тажрибага эга. Чинакам сўз устаси давоми…

Тилаб Маҳмудов. Ватан томон борар бари йўл

Шеър аслида инсоният, коинот ва замон осмонида инсонларнинг орзу-умидлари ва армонлари бўлиб учиб юрган буюк қушлардир. Бу қушларнинг қанотлари сўздан, юраги ҳикматдан, жисми ибратдан иборат. Уларнинг ана шу парвози абадий, зеро, улар инсоният йўлини ёритувчи, одамзодни одамийлик сари етакловчи йўлчи давоми…

Исмоил Бекжон. Навоийнинг покистонлик гуржи мухлиси

1747 йилда Эрон ҳукмдори Нодиршоҳ Афшор саройида ғанимлар суиқасди сабабли ўлдирилгач, у босиб олган мамлакатлар халқлари озодликка эришадилар. Жумладан, ­Нодиршоҳ ҳузурида ҳарбий хизматда турган асли гуржистонлик саркарда Ираклий ҳам эркинликка эришиб, ­Тифлисга қайтади ва юртни бошқаришга киришади. Бироқ кўп ўтмай, давоми…

Умарали Норматов. Олтин зангламас (2013)

Асли исми-шарифи Ғулом Алимов, адабий тахаллуси эса Шуҳрат бўлган беназир ижодкор эл-юртда, адабиёт дунёсида Шуҳрат деган ном билан танилди. Ўзидан катта устозлари, шунингдек, тенгдошлари, ўзидан кичик шогирдлари унга “Ғулом”, “Ғуломжон” ёки “Ғулом ака” деб эмас, балки “Шуҳрат”, “Шуҳратжон”, “Шуҳрат ака” давоми…

Комилжон Жўраев. Ширинсўз олима, моҳир таржимон

Алишер Навоий асарларининг немис тилига таржимони Альфред Курелланинг таъкидлашича, таржимондан уч нарса талаб этилади: у ўзи таржима қилаётган хорижий тилни, ўгирилаётган асарда гапнинг нима ҳақида бораётганини, ундаги махсус тушунчалар, воқеа-ҳодисаларни ва ўзининг она тилини, унинг лисоний категорияларини мукаммал билиши лозим. давоми…