Владимир Владимирович Маяковский – рус шоири, ХХ асрнинг йирик ижодкорларидан бири. Унинг шеърлари оташин мисраларга тўла, сатрларида қизғинлик, кучли эҳтирос яққол кўзга ташланади. Маяковский шоирликдан ташқари, драматург, киносценарийнавис, кинорежиссёр, “ЛЕФ” (“Левий фронт” – “Чап фронт”), “Янги ЛЕФ” журналлари муҳаррири сифатида давоми…
Айюб Ғуломов роппа-роса етмиш икки йил умр кўрди. Илмий фаолияти ўтган асрнинг 40-йиллардан умрининг охирига қадар изчил давом этди. У фонетика, грамматика, сўз ясалиши, услубшунослик, нутқ маданияти, этимология, лексикографияга доир илмий ишлар муаллифи. Ўрта мактабда, педагогика билим юрти ва институтларида давоми…
Истиқлолга эришганимиздан кейин халқ оғзаки ижодига бўлган эътибор янада ортиб, янгича мазмун ва моҳият касб этди. «Алпомиш», «Гўрўғли» каби ўлмас достонлар, бебаҳо қўшиқ, эртак, мақол ва маталларимизнинг янгидан-янги нашрлари босилиб чиқди. Биргина мақолни оладиган бўлсак, кейинги ўн йилда ҳам кирилл, давоми…
Ҳабибулла Қодирий «Отам ҳақида» китобида Абдулла Қодирийнинг «Жинлар базми» асари тўғрисида: «…бу ҳикоя дадамнинг айтишларича, 1916 йилда ёзилган. Лекин биринчи бор 1921 йилда «Шарқ чечаги» журналида босилади», деб маълумот беради. Бу болалар журнали маориф комиссарлигига қарашли бўлиб, биринчи сони ўша давоми…
Яхши инсоннинг баҳоси борми?.. Азиз умрининг қирқ йилини илмга, тинимсиз изланишга бағишлаган филология фанлари доктори, профессор Баҳодир Саримсоқов ҳақида ўйлаганимда хаёлимга шу савол келаверади. У илмда ҳам, давралар у йиғилишларда ҳам исми жисмига мос — Баҳодир йигит эди. Мунозараларда фикрини давоми…
Шоир Таваллонинг исми шарифи Тўлаган Хўжамёров бўлиб, XX аср бошида Тошкентда етишган, халқ ўртасида катта шуҳрат қозонган истеъдодлардан. Машҳур Ойбек «Болалик»да шундай ёзган эди: «Айвонда мук тушиб, Таваллонинг шеърларини ўқишга киришаман. Ўқийман, диққат билан берилиб узоқ ўқийман… Шеърлар рангдор, жонли, давоми…
Заҳириддин Муҳаммад Бобур 1526 йили Ҳиндистонни эгаллагач, кўплаб илм аҳллари унинг ҳузурига кела бошлаган. Айниқса, Исмоил Сафавий Хуросонни босиб олгач, Хуросон, хусусан, Ҳиротдаги олим ва шоирлар Бобур саройидан паноҳ топадилар. Бобурнинг ўзи ҳам олим, шоир ва табиблардан баъзиларини хат ёки давоми…
Абдулҳамид Чўлпоннинг: «Кишан кийма, бўйин эгма, Ки сен ҳам ҳур туғилғонсен» сингари оташин мисраларидаги ҳурликка даъват ва беқиёс поэтик жозиба салкам бир асрдан буён бадиий сўз муҳибларини ўзига мафтун этиб келади. Шунга монанд чўлпоншунослик ҳам шоир ижоди билан басма-бас даражада давоми…
Замонамизнинг теран билимли ва зукко тилшунос олими, Алишер Навоий асарлари тилининг истеъдодли тадқиқотчиси академик Алибек Рустамов баракали умр кўрди, умрининг энг сўнгги дамларини ҳам зое кетказмади. Инсон бу дунёга омонат, бир кун келиб боқий дунёга сафар қилади, фақат яхши амаллари давоми…
Заҳириддин Муҳаммад Бобур ўзбек мумтоз адабиётининг улкан намояндаларидан бири бўлиш баробарида меъморлик ва боғ тузиш, ободончилик сир-синоатларини ҳам чуқур билган. Ҳиндистондаги ҳозирда оламга машҳур, жаҳон меъморий меросида муҳим ўрин тутган, мусулмон меъморчилигига хос бўлган муҳташам обидалари яратилишига асос солган. Ўзининг давоми…