Шерали Турдиев. Шоир Элбек (1990)

Инқилобдан кейинги дастлабки йилларда шоир Элбек (Машриқ Юнусов) ҳам Абдулла Қодирий, Ҳамза, Айний, Фитрат, Чўлпон, Абдулла Авлонийлар қатори янги ўзбек маорифи, маданияти, адабиёти, матбуоти, тилини ривожлантириш ишларига киришиб кетди. У 20—30-йиллар орасида «Армуғон» (1920), «Кўзгу», «Ёлқин ер» (1925), «Баҳор» (1929) давоми…

Саид Алиев. Унутилган муаллиф (1989)

Айрим адабиётшунос ва танқидчиларнинг мақолаларида, мамлакатимизда Андрей Платонов каби ёзувчи ва унинг 50 йилча босилмай қолиб кетган «Котлован» қиссаси каби асар йўқ, деган фикрлар билдирилди. Бу ҳақиқатга унчалик тўғри келмайди, чунки Ўзбекистонда ҳам 50 йилдан зиёдроқ даврда унутилган қиссалар, ёзувчилар давоми…

Юсуф Файзулло. Инсонийлик

ОНАМНИНГ ДУОЛАРИ Эсласанг, кўнглинг ёришадиган хотиралар кишига ҳамиша ўзгача завқ бағишлайди. Бугун кўнглимнинг қат-қатидан жой олган хотираларим билан ўртоқлашгим келди. Бир ижодкор акамиз Ўткир Ҳошимовнинг “Дунёнинг ишлари” китоби ҳақида “дунёда оналарга қўйилган энг буюк ҳайкал” деб таъриф берган эди. Яна давоми…

Ҳабибулла Зайниддинов. Ибн Баттута (1989)

«Мен шаҳарга етиб келиб, унинг ташқарисида тўхтадим. Ҳамроҳларимдан бири шаҳар қозиси Садр Абу Хафс ал-Бакри деган кишининг ҳузурига йўл олди. У менга ўз ноиби Нурил Исломни юборди. Нурил Ислом келиб мен билан саломлашиб ҳол-аҳвол сўрашгач, ўз хўжасининг олдига қайтиб кетди. давоми…

Дилмурод Қуронов. Икки роман — икки талқин (1991)

Бадиий асар фақат бадиият мезонларидан келиб чиқиб баҳоланиши лозим деган фикр кейинги вақтда бот-бот учрамоқда. Албатта, бош мезон бадиийлик бўлиши керак, лекин масалани бу қадар кескин қўйиш яна бирёқламаликка олиб келмасмикин? Мазкур фикр узоқ вақтлардан бери бадиий асарнинг мафкуравий жиҳатини давоми…

Ҳабибулла Зайниддинов. Аҳсикат (1989)

Самарқанддаги Афросиёб тепалиги каби қадимий археологик ёдгорликлардан бири — кўҳна Ахсикат эрамиздан олдинги VI—V асрларга оид маълумотларга кўра эрамизнинг то XIX аср ўрталаригача ҳам шу ном билан аталган. Унинг харобалари ҳозирги Наманган музофотининг Тўрақўрғон мавзеси, Шаҳанд қишлоғи чегарасидадир. Унга Задарё давоми…

Машҳура Шералиева. “Мўминлик ҳам қадрият…”

Чингиз Айтматов ўзининг ҳикоя, қисса ва романлари билан аллақачон ўзбек китобхонларининг қалбини забт этган. Унинг кўплаб асарлари қатори “Оқ кема” қиссаси (1970) ҳам ўз вақтида жуда катта баҳс ва мунозараларга сабаб бўлган эди. Чунки қиссанинг бола, Мўмин чол, Ўрозқул каби давоми…

Наим Каримов. Икки дарға (1990)

Отажон Ҳошим ва Ойбек таваллудининг 85 йиллиги муносабати билан Ўзбек маданиятининг 20-йилларда жўш ура бошлаган икки булоғи Отажон Ҳошим ва Ойбекдир. Уларни ўзаро боғловчи ҳаёт ва ижод ришталари оз эмас. Иккиси ҳам Тошкентда — бир адабий муҳитда туғилган, ўзбек ва давоми…

Ёқубжон Хўжамбердиев. Ўзимизнинг Айтматов

Дунёга таниқли ёзувчи Чингиз Айтматов ҳақида ўйлар эканман, “Ўзбекистон адабиёти ва санъати” газетасида ишлаб юрган пайтларим хотирамда жонланди. Қандай ажойиб дамлар эди. Айниқса, Асқад Мухтор, Одил Ёқубов, Иброҳим Ғафуровдек устозлар, Аҳмаджон Мелибоевдек туғма муҳаррир билан бир сафда туриб ишлаш мен давоми…

Абдулла Улуғов. Жафокаш кўнгил исёни (1990)

Пулдан қалқон, мансабдан кўрғон ясаб олган кимсалар азал-азалдан меҳнаткаш оммани азоблаб келган. Тарихдаги барча инқилоблару қўзғолонлар асли шу тоифанинг нопок хатти-ҳаракатларига нисбатан норозилик туфайли содир бўлган. Бу исёнли кураш, тўқнашувларда сон-саноқсиз меҳнаткаш омманинг қони дарё-дарё бўлиб оққан. Аммо қон дарё-дарё давоми…