Қариликдан

Кекса бир одам касал бўлиб қолди. Қўни қўшни зудлик билан табиб чақирди. Табиб беморнинг томир уришини текширди, иситмасини ўлчади, юрак уришини эшитди. Бироздан сўнг бемордан: “Нима бўлди?” деб сўради. Оҳ, сўраманг табиб! Хотирам пасайган.— Аслида ташвишланадиган ҳеч гап йўқ, қариликдан,  давоми…

Намозда гаплашган ҳиндлар

Тўртта мусулмон ҳинди масжидда намоз ўқий бошлашди. Иттифоқо, ичкарига муаззин кирди. ибодат маҳали гаплашиш, ўнгга чапга қараш намоз қоидаларига тўғри келмайди. Аммо улардан бири ёнидаги дўстидан сўради:— Ажабо муаззин азон айтдими ёки намозга ҳали вақт борми?Дўсти намоз ўқий туриб ўзини давоми…

Казвинлик билан рассом

Казвинликларнинг эски бир одати бор. Таналарига, қўл ва елкаларига игна билан кўк нақшлар чиздирар эдилар.Казвинлик терига расм чизадиган рассомнинг олдига келди: — Кўксимга игна билан бир расм сол. Фақат жоним оғримасин,  деди.— Хўп. Ниманинг расмини чизай?— Менинг буржим арслон. Ўкираётган давоми…

Овга чиққан овлангай

Арслон, бўри ва тулки ўртоқ бўлишди, ов қилиш учун ўрмонга кетишди. Кечгача ҳўкиз, эчки ва бир қуённи овлаган уч ўртоқ уларни судраб ғорга олиб келишди. Дастурхонга ўтирдилар. Арслон бўрига юзланиб:— Азиз дўстим. Бу ўлжаларни шундай тақсимлаки, қорнимиз тўйсин,  деди. Бўри давоми…

Тилшунос ва қайиқчи

Бир кун мағрур тилшунос соҳилда турган қайиққа миниб нариги қиргоқка ўтмоқчи бўлди. Соҳилда йўловчи кутиб турган қайиқчилардан бирига юзланди. Қайиқ яқинлашди. Олим қайиққа ўтирди. Денгизни томоша қилиб кетаётган олим қайиқчидан сўради:— Сен ҳеч наҳв (грамматика) ўқиганмисан?Йўқ мен жоҳил бир қайиқчиман.Олим:— давоми…

Бу кеч Ҳиндистонда…

Ер юзидаги бутун жонзотларга ҳукмронлик килган Ҳазрати Сулаймоннинг Ямандаги саройига содда бир одам шошилиб киради. навбатчиларга ҳаёт мамот масаласи юзасидан ҳазрати Сулаймон билан кўришмоқчи эканини айтгач, унга изн берилади. Сулаймон юзи оқарган, қўрқувдан титраётган одамдан сўради:— Тинчликми, нима бўлди? Нега давоми…

Сен ҳам шишаларни ағдардингми?

Аттор дўконида жуда яхши кўрган бир тўтини боқар эди. Чиройли тўти атиргул ёғи билан тўла дўкон бурчагида, келган кетган харидорларга чиройли гапириб, уларни хушнуд қилар эди.Бир куни аттор тўтини дўконда қолдириб уйига кетди. Шу орада сичқонни қувлаган бир мушук дўконга давоми…

Ишқ бемори

Бир замонлар подшоҳлардан бири одамлари билан овга чиқди. Йўлда бир жорияни кўриб унга ошиқ бўлди. Жорияни катта пул эвазига сотиб олиб, саройига келтирди. Орадан уч тўрт кун ўтгач, жориянинг иситмаси кўтарилиб касал бўлиб ётиб қолди. Подшоҳ безовталаниб бутун ҳакимларини тўплади:“Менинг давоми…

Яхшилик кўнгил ойдинлигидир

Бир қишлоқлик киши шаҳарлик киши билан дўст тутинибди. Шаҳарга келса дўстининг уйида меҳмон бўлар, кунлаб, ҳафталаб қолиб, еб ичарди. Шаҳарлик киши дўстининг ҳамма эҳтиёжларини сўзсиз қондирар, гапини икки қилмасди. Дўсти ҳар келганида:— Эй дўстим, сен ҳеч қаерга чиқмайсанми? Сен ҳам давоми…

Ҳар кимнинг таърифи ўзига яраша

Ҳиндлар филни қоронғу бир оғилга қамадилар. Умрида фил кўрмаган халқ ўша ерга тўпланди. Филни кўрмоқчи эди улар. Лекин оғил шу қадар қоронғу эдики, кўз билан кўришнинг асло имкони йўқ эди. Ичкарига кирганлар филни қўллари билан пайпаслаб кўрар, уни ҳар ким давоми…