Tog‘lar ortida faqat ko‘zi ojizlar yashaydigan bir qishloq bor ekan. Bir podshoh shavkatli lashkari bilan o‘tib ketayotib, qishloq yaqinida vaqtincha qo‘nib, chodirlarini tiklabdi. Podshohning qo‘shinida ko‘p janglarda dushmanlarni qiyratgan bir jangovar fil ham bor ekan. Filning ovozasini eshitgan ko‘zi ojizlar davomi…
Uch musulmon Rum urushiga borib, tez orada dushmanga asir tushib qolibdilar. Rum qaysari vakillari orqali ularga shart qo‘yibdi: “Agar islom dinidan yuz o‘girib, masihiylikka o‘tsangiz, omon qolasizlar, aks holda sizlarni qatl etamiz”, debdi. Asir jangchilar bu taklif va farmonni eshitib, davomi…
Bir odam aytar edi: Ishqning ko‘zi ko‘rdir, oshiq jinni, majnundir, aql-hushi o‘ziga kelsa ishqidan ayriladi. U fikrini quyidagi hikoyat bilan dalillar edi. Bir oshiqhar kuni ma’shuqasini ko‘rish uchun Dajla daryosini suzib o‘tar ekan. Ammo, u bir kun ma’shuqasining yuzida bir davomi…
Abdulloh ibn al-Marvaziy (milodiy 739-798 y) nafaqat mashhur muhaddis, balki iymon-e’tiqodi, axloq-odobi, hojatbarorligi bilan ham nom qozongan benazir alloma edi. U Marv shahrida tavallud topadi. Sharqning ko‘zga ko‘ringan ilmiy-diniy markazlari — Bog‘dod, Basra, Makka, Madina, Balx, Buxoro, Samarqand, Qarshi shaharlarida davomi…
Abubakr ibn Abdulloh shunday hikoya qiladi:Bir podshohning dono vaziri bor edi. Har kuni podshohning yoniga kirganda: «Yaxshilik qilganga yaxshilik qil, badkorga o‘zining badkorligi kifoya»,— derkan. Podshoh u vazirni hurmat qilardi. Ammo mulozimlardan biri u dono vazirni ko‘rolmasdi. Bir kun u davomi…
Qadim zamonda bir shahar boshlig‘ining xotini shahardagi mo‘tabar odamlarning xotinlarini ziyofatga da’vat qildi. Mehmonlar tayin etilgan vaqt-da tashrif buyurdilar, o‘rindiqqa o‘tirib, ovqat kelguncha, o‘zlarining qimmatbaho kiyimlari, zirak, uzuk, zebigardon kabi taqinchoqlar haqida so‘z yuritdilar, juda qimmatli ziynat asboblariga zga bo‘lishlari davomi…
Xorun ar-Rashid kunlardan bir kun Bag‘dod ko‘chalarining biridan o‘tib ketayotib maktabdan uylariga qaytayotgan bolalarga uchrab qoldi. Bir bolaning o‘z o‘rtoqlariga qilgan xush muomalasi, dono-dono so‘zlari xalifaning diqqatini o‘ziga jalb etdi, uning aqlli, farosatli va ziyrak bola ekanini anglab, darhol yoniga davomi…
Bir yigit o‘z otasini hakorat qilib urganini ko‘rgan odamlar nafratlanib, u adabsiz o‘g‘ilga hujum qilmoqchi bo‘ldilar. Yigitning otasi odamlarni to‘xtatib:— Birodarlar, o‘g‘limga hujum qilmang, bu ishda o‘g‘lim emas, o‘zim aybdorman. Yigitlik vaqtimda kunlardan bir kun xuddi mana shu yerda otamni davomi…
Bir azizi mo‘tabar odam bir yigitning ota-onasiga qilgan xizmatlarini eshitib uni ziyorat qilmoqchi bo‘ldi. Bu yigit qassob edi. Mo‘tabar odam qassobchilik bozoridan u yigitni izlab topdi. U bilan ko‘rishib, hol-ahvol so‘rashgandan keyin:— O‘g‘lim, men musofir bir kishiman, agar qabul qilsangiz, davomi…
Ikki qiz va bir o‘g‘limiz bor edi. Qizlarimizdan ko‘ra o‘g‘limizni ko‘proq qadrlab, erka qilib o‘stirdik, qarigan chog‘imizda bizning birdan-bir tayanchimiz bo‘lar, – deb umid qilardik.Farzandlarimiz voyaga yetdilar. Qizlarimizni chiqardik, keyin o‘g‘limizni uylantirdik. U oila egasi bo‘ldi-yu, o‘sha vaqtdan boshlab turmushimizda davomi…