“Tobut ko‘tarish nasib etsin-da…”

  “Eng ibratli hayotiy hikoyalar” tanloviga Qish kunlarida boychechak quloq yoyganini ko‘rgan inson birdan qalin qor yog‘ishi-yu, vujudini ayoz chaqishidan dovdirab qolishi aniq. Shunday kunlarning birida do‘stim Maqsudning shoshgancha boshlig‘i xonasidan chiqib kelishi diqqatimni tortdi. Qo‘l telefonida allanimalarni hovliqib gapirishi, davomi…

Ikki juft qo‘lqop

“Eng ibratli hayotiy hikoyalar” tanloviga Bu voqea Qur’oni karimning o‘zbekcha ma’nolari “Sharq yulduzi” jurnalida bosilishi tugagan, 1992 yilda sodir bo‘lgan edi. Ma’nolarni o‘qisam ham ichiga kirishga kuchsizlik qiladigan,  bo‘yinbog‘ taqib, popka ko‘tarib yuradigan paytlarim. Qish qattiq keldi. Popkani qo‘lqopsiz ko‘tarib davomi…

Har narsa ham ko‘ringanidek emas

Rangpar libosdagi ayol va yigirilgan ro‘dapo kostyum kiygan erkak Bostonda poyezddan tushib qolishdi va Garvard universiteti rektori qabuliga uchrashuv vaqtini belgilamay, jur’atsizgina kirib keldilar. Kotiba bu qoloq, qishloqi kishilarning Garvardda nima ishi bor ekan deya ensasini qotirdi. — Biz rektor davomi…

Haqiqiy boylik

Badavlat ota o‘g‘lini kambag‘al kishilarning borligini ko‘rib ibratlansin degan o‘yda mamlakatning chekka qishloqlari bo‘ylab sayohatga olib chiqdi. Ular o‘ta qashshoq bir oilaning dalasida kechani o‘tkazdilar. Safardan qaytishlari asnosida ota o‘g‘lidan so‘radi: — Sayohat qanday bo‘ldi?— Ajoyib! — Ko‘rdingmi, qanday qashshoq davomi…

Luqmoni hakimning javobi

Luqmoni hakim zanji qul edi. Bir yaxshi odam uni xizmatkorlikka sotib oldi. Luqmon bir qancha vaqt xojasiga xizmat qilib yurdi. Xojasi bir kuni uning oqilligini sinab ko‘rish uchun qo‘y so‘yib, eng yoqimli joyni olib kel, — dedi. Luqmoni hakim qo‘yni davomi…

Olam parchalari

Abu Ali Ibn Sino madrasada o‘qib yurgan vaqtida saboqdosh do‘stlariga: —    Men tug‘ildimu olamni parcha-parcha holda ko‘rdim, — debdi. O‘rtoqlari ajablanib, Abu Alining onasidan “Shu rostmi?” deb so‘rashibdi. Sitora bonu to‘g‘risini aytibdi: — Men chaqaloqni hovliga olib chiqqanimda boshi uzra davomi…

Karvon yo‘lida

Ibn Sino podshohlar ta’qibidan qochib yurgan vaqtlarida o‘zini tanitmaslik uchun, “Men musiqachi, bastakorman”, deb bir karvonga qo‘shilib oldi. U yo‘lda, ot ustida ham yozadigan asarlari haqida o‘ylab borardi. Ammo, karvon ahli, ko‘pchiligi savdogarlar gap talashib, qiy-chuv qilib, alloma o‘ylashiga halaqit davomi…

Kimning ko‘zi o‘tkir?

Abu Ali bir kuni podshoh huzuriga kirsa, hazrati oliylari durbinda uzoqni kuzatayotgan ekan. Ibn Sino so‘rabdi:—    Podshohimga nima uchun durbin kerak bo‘lib qoldi?Podshoh unga tushuntirdi:— Bu durbin orqali ikki farsang uzoqlikda kimlar kelayotganini ko‘rish mumkin. (Ikki farsang — 12 kilometr davomi…

Abu Alining hazili

Bir olim o‘zi yozgan kitobni Abu Ali Ibn Sinoga (maqtanish uchun) ko‘rsatdi. Abu Ali kitobni boshidan oxirigacha varaqlab ko‘rib chiqdi va egasiga qaytardi.O‘sha kuni olim o‘z kitobini podshohga (Buxoro amri Nuh ibn Mansurga) sovg‘a qildi. Amir so‘radi:—    Bu kitobni kim davomi…


Maqolalar mundarijasi