Бу воқеага анча бўлган. У пайтлар бир овулдан иккинчисигача узоқ йўл босишга тўғри келарди. Ўшанда қиш эди, тизза бўйи қор кечиб борардим. «Ғарч-ғурч» этган товушлар ўзгача ҳузур бағишлар, баъзан ортимга ўгирилиб, қор устида қолаётган палапартиш изларимга қараб-қараб қўярдим. Етти яшар, давоми…
Орипов Абдулла. Бедорлик: Шеърлар. — Т.: “Ёзувчи”, 1999. — 96 б. Ўзбекистон халқ шоири, Ўзбекистон Қаҳрамони Абдулла Ориповни севиб ўқимайдиган китобхон топилмаса керак. Негаки, ардоқли шоиримизнинг қалами халқимиз қалбидаги энг эзгу, энг теран туйғуларини, озод ва ҳур диёримизни тараннум этиб давоми…
Барча қатновлар жўнаб бўлган, «Сиэтл-4» эса соҳилдан аста-секин узоқлашаётган эди. Унинг палубалари кема ва йўловчи юклари, турли ҳиндулар гуруҳи, итлар ва уларнинг эгалари, савдогарлар ҳамда уйига қайтаётган олтин қидирувчилар билан тўлганди. Досеннинг кўп сонли одамлари қирғоқда саф тортиб хайрлашардилар. Зинапоя давоми…
Турсунбой Адашбоев. Ҳаммага таниш ном бу. Аммо Турсунбой… Адашбой… Адашган одамнинг исмими у? Турсунбой, Турғун деганларику, маълум – аввалги фарзандлари нобуд бўлавергач, ота-онаси “зора, шуниси туриб қолса”, дея тилак қилиб, шунақа от қўйган, бироқ энди билсам, у кишининг отаси ҳам давоми…
Теранлик ўрнига – шаклбозлик, маҳорат даъвоси, чиройли ёзиш, оригиналликка интилиш. Булар ҳам керак, лекин катта дард, оғриқ бўлмаса, ҳаммаси бир пул! * * * …ёзувчи одам ҳар куни ёзиши керакдиру, аммо ҳар куни китобхоннинг олдига чиқавермаслиги керак. Негаки, арзигулик фикр давоми…
Каптарлар тропик ва мўътадил иқлимли барча минтақаларда яшайди. Уларнинг 300 дан зиёд тури мавжуд, аммо уларнинг бир нечтаси Буюк Британияда яшайди. Уларнинг энг ғаройибларидан бири хабаркаш каптардир. Агар у ўз ихтиёрига қўйиб юборилса, унинг инстинктлари, албатта, туғилган гўшасига етаклаб келади. давоми…
ёхуд тенгдошларга тасалли Қайси асрда яшаётганимизни унутмаган ҳолда, бугун олдимизда худди сўйлоқ тишларини ғичирлатиб қайраб, сўлагини оқизиб ўлжасини кутаётган бўри мисоли пистирмада турган муқаррар бир фожиа ҳақида сўз очишга аҳд қилдим. Адабиётда ҳам фожиа бўладими, дерсиз. Бўлар экан, қадрдон, бўлар давоми…
2019, № 1 | 2019, № 2 | 2019, № 3 | 2019, № 4 | 2019, № 5 | 2019, № 6 | 2019, № 7 | 2019, № 8 | 2019, № 9 | 2019, № 10 | давоми…
Оғир сукунатни мутлоқ ўзига сингдирган қабристоннинг қўрқинчли манзараси ҳорғин нафас олганча гуноҳларга тўлиб-тошган фоний дунёни жимгина кузатиб мудрайди. Дўпсайган қабрларнинг у ер-бу ерида бўй чўзган янтоқ буталари бу совуқ сукунатга бардош беролмай, енгилгина эсган шаббодага аста-аста бош чайқашиб, бир-бирларининг баданларига давоми…
Пўлат Мўъмин. Юрак завку дардларим – айтур байту-фардларим. Фардлар китоби — Тошкент, “Камалак”, 1993. – 89 бет. Ўзбекистон халқ ёзувчиси, деярли ярим асрдан бери ҳар бир ўзбекнинг қалбига болалик пайтиданоқ ўз ижоди билан кириб келган машҳур шоир, ажойиб драмагург Пўлат давоми…