Farhod Musajonov. Bir qultum buloq suvi (qissa)
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Asarning to‘liq variantini saqlab oling.
Rost, men jahldor odamman. O‘lgudek asabim chatoq. Avvaldan shunaqa edim. Tarki odat — amri mahol. Lekin siz meni aqldan ozganga chiqarayotganingiz insofdan emas. Bu kasallik mening zehnimni o‘tmaslashtirgani yo‘q, aksincha, uni yanayam charxladi. Xususan, eshitish qobiliyatimni yanayam oshirdi. Eh-he, yer davomi…
Tong sahardan boshlab osmonda bulutlar yugurgilab qoldi. Etni junjiktiruvchi sovuq shamol esar, uning ta’sirida sarg‘aygan nimjon yaproqlar bandidan uzilar, havoda charx ura-ura yerga tushardi. Daraxtlar tagi qalin bargixazon bilan qoplangan edi. Bir gala qarg‘a qag‘illagancha noma’lum tarafga uchib ketdi. Qishloq davomi…
Qafas tayyor bo‘lgach, Baltasar odati bo‘yicha uni ko‘chaga qaragan ayvonga ilib-qo‘ydi. Ko‘ngli joyiga tushib, ertalabki nonushtaga o‘tirdi. Bejirim ishlangan qafas o‘tgan-ketganning diqqatini o‘ziga tortdi, tez orada Baltasarning uyi ro‘parasida odamlar to‘planishdi. Yig‘ilganlarning qafasni ko‘klarga ko‘tarib maqtashayotganini eshitgan Baltasar uni oldi-da, davomi…
ERNEST XEMINGUEY VA MAESTROyoxud bashariy kasblarning eng mushkuli borasida suhbatlar Minneapolis universiteti jurnalistika fakulteti bitiruvchisi, yigirma ikki yoshli Arnold Samuelson mashhur adib Xeminguey bilan uchrashish istagiga tushadi. U olis Michigan shtatidan yo‘lga chiqib, Floridagacha bo‘lgan salkam ikki ming chaqirimli masofani davomi…
Kuzning shamolli tunida anor daraxti barglari to‘kilib chiqdi. Barglar daraxt tanasi atrofida toza yer qoldirib doira yasagan edi. Deraza tavaqalarini ochgan Kimiko anorning yalang‘och shoxlariga ajablanib boqdi. Barglar aylana bo‘lib to‘kilgani, shamol ularni har tarafga sochib yubormagani ham unga g‘alati davomi…
— Bechorani ko‘rishga qanchalik intiq bo‘layotganingizni ko‘z oldimga keltirayapman, — deb gap boshladi qaynonasi uni marhuma xotini yotgan xonaga shosha-pisha boshlar ekan. — Mana, qarang, o‘lim uni qanday ko‘yga soldi, — deya mayitning yuziga yopilgan oq yopinchiqni ochishga tutindi. Biroq davomi…
Vashington Skverning g‘arbidagi kichik bir dahada ko‘chalar chalkashib ketgan va “tor ko‘chalar” nomini olgan yo‘lakchalarga bo‘linib ketgan edi. Bu “tor ko‘chalar” ajabtovur burchaklar va egri chiziqlar hosil qilgandi. Hattoki, bir ko‘cha o‘zini-o‘zi bir yoki bir necha marta kesib o‘tardi. Bir davomi…
1786 yilning qish kechalaridan birida Vena shahrining chekkasidagi kichkina yog‘och uychada grafinya Tunning sobiq oshpazi bo‘lmish so‘qir chol olamdan o‘tdi. To‘g‘risini aytganda, bu — uy ham emas, bog‘ning xilvatidagi puturdan ketgan bir qorovulxona edi. Bog‘ shamol sindirib itqitgan chirik shox-shabbalarga davomi…
Yozda talabalar ishlashadi. Mana, bizning guruh bolalari yoz bo‘yi vagondan sabzavot tushirishdi, Zoyka ofitsiantlik qildi, Ninka bo‘lsa kinoda suratga tushdi. Ommaviy ko‘rinishda. Ammo, bir gal uning omadi kelib qoldi. Shunda Ninka kichik bir alohida ko‘rinishda suratga tushdi. Aniqrog‘i, Ninkaning o‘zi davomi…