Булбул

Боғбон боғда ишлаб юрган экан. Бир булбул келиб ҳадеб сайрайверибди. Шунда тузоқни кўрмаган булбул дарахтга учиб келиб қўнибди ва тузоққа илиниб қолибди. Буни кўргаи боғбон, уни олиб тушибди. Қафас топиб келиб, булбулни солиб қўйибди.Бир куни булбул тилга кириб, одамга ўхшаб давоми…

Сирингни сиртга чиқарма

Бир бор экан, бир йўқ экан, ўтган замонда бир киши бўлган экан. У жуда ҳам ҳайвонлар тилини ўрганмоқчи бўлибди. Ҳайвонлар тилини биладиган битта одам бор экан. У ўшанинг ёнига илтимос қилиб борибди. У анчагача ўргатишга рози бўлмабди. Ҳадеб зўрлайвергач, битта давоми…

Ўжарвой билан вафодор ит

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир дарёнинг бўйида чол билан кампир яшаган экан. Уларнинг якка-ю ягона, кўзларининг оқу қораси, кексайганда кўрган эркатой бир ўғиллари бор экан.У жуда ҳам шўх бўлгани учун унга Шўхвой деб исм қўйишган экан. Лекин кейинчалик давоми…

Тил ўрганмоқчи бўлганлар

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир замонлар уч тожик йигити бўлган экан. Улар аҳил дўст экан, бир куни маслаҳатлашиб, ўзбек тилини ўрганмоқчи бўлишибди. Шу мақсад билан Ўзбекистонга йўл олишибди.Улар йўлда келаётганларида, бир ерда бир тўда одамлар “бизлар, бизлар” деяётган давоми…

Чўпон йигит билан бой

Бир бор экан, бир йўқ экан, қадим замонда бир бошпанасиз чўпон бор экан. У жуда қашшоқ ва кимсасиз экан. Лекин чўпон жуда меҳнаткаш экан, доимо одамларнинг оғирини енгил қилиб, қўлидан келган ёрдамини аямас экан. Чўпон тақдир бир кун келиб унга давоми…

Арпа

Бор экан-да, йўқ экан, оч экан-да, тўқ экан, бир чол-кампир бор экан. Улар жуда камбағал экан. Бир куни кампир чолига:— Чол, шу, арпа эксангиз, балки бир кунимизга ярармиди, — дебди.Чол озгина ерига арпа экибди, лекин сал вақт ўтмай касал бўлиб, давоми…

Ҳақ ҳукм

Қадим замонларда бир камбағал бир бойдан ўн тилла пул қарз олган экан. Бой:— Пулимни бер, — деб қистайверибди. Камбағал ҳеч иложини тополмай:— Пулингни бозордан кейин оласан, агар беролмасам, сонимдан бир қадоқ гўштимни тилиб ола қол, — дебди.Бозордан кейин бой келибди. давоми…

Боғ

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир подшо бор экан. Бир куни подшо вазирини чақириб:— Мен сенга қирқ кун муҳлат бераман. Шу вақт ичида катта бир боғ пайдо қилгин. Мен шу боғга сайрга чиқаман, — дебди.Вазир уйга келиб қайғурибди, буни давоми…

Тўғрилик ҳақида

Қадим замонда бир подшо бўлган экан. Подшо ўз саройига катта айвон солдирмоқчи бўлибди. Бунинг учун турли мамлакатлардан энг яхши усталарни чақиртирибди. Усталар қисқа вақт ичида жуда катта айвон қуришга киришибди. Айвон битай деб қолганида битта четига устун етмай қолибди. Айвонга давоми…

Омонат

Бир бор экан, бир йўқ экан, бир эр-хотин бор экан. Бир куни хотини оғир касал бўлиб қолибди. У йигит хотинини жуда ҳам яхши кўрар экан. Хотини қазо килгач, уни кўмиб, гўрининг тепасидак кетмай, хафа бўлиб ўша ерда ётаверибди. Соч-соқоллари ҳам давоми…